นาม1 ตัวหนึ่งลอบเข้ามาใน สถานที่ เพื่อหา นาม ขณะที่เดินผ่านบ้านหลังหนึ่ง มันบังเอิญได้ยินพี่เลี้ยงขู่ นาม2 ทารกที่กำลัง อกรรมกริยา1 ไม่หยุดว่า "หยุด อกรรมกริยา1 เดี๋ยวนี้ ไม่งั้นจะจับโยนให้ นาม1 กินเลย" นาม1 ได้ยินดังนั้นก็ กริยาบอกสภาพ รีบเข้าไปซ่อนคอยที่อยู่ ส่วนประกอบของบ้าน บ้าน พลางนึกในใจว่าวันนี้คงได้กิน อาหาร เต็มอิ่มแน่ แต่มัน อกรรมกริยา2 รออยู่จน เวลา ก็ไม่ได้ยินเสียง นาม2 ร้องอีกเลย เห็นแต่พี่เลี้ยงอุ้ม นาม2 ขึ้นมา สกรรมกริยา1 แล้วพูดกับเด็กว่า "หนูไม่ อกรรมกริยา1 แล้วน่ารักมาก พี่จะไม่โยนให้ นาม1 กินแล้ว แต่ถ้า นาม1 มันเข้ามา เราจะช่วยกัน สกรรมกริยา1 ให้ตายเลย" เมื่อ ได้ยิน มันตกใจลนลานวิ่งหนีออกจากบ้านหลังนั้นไปทันที ขณะที่มันวิ่งคอตกกลับรังด้วย อาการนาม นั้น มันนึกรำพึงในใจด้วย อาการนาม ว่า "เราต้องอดอาหารจนแสบ ร่างกาย อย่างนี้ เพราะหลงเชื่อคำพูดกลับกลอกของ นาม นี่เอง"
